در مقاله پیش به آشنایی با انواع اتصالات شبکه های کامپیوتری پرداختیم و حال نوبت به توپولوژی شبکه رسیده است. برای اینکه در این خصوص بهتر و بیشتر بدانید توصیه می کنیم این مقاله را مطالعه کنید .

تقسیم بندی بر اساس نوع توپولوژی :

به الگوی اتصال کامپیوترها در یک سیستم شبکه ای توپولوژی گفته می شود. در این بخش به معرفی توپولوژی هایی که بیشتر استفاده شده اند می پردازیم:

خطی  Bus Topology :

اجزای شبکه به صورت خطی به هم متصل می شوند . ساده ترین نوع شبکه است.

خود این توپولوژی به دو دسته تقسیم می شود:

به توپولوژی که از کابل های نازک استفاده می کند Thin Net  می گویند.

به توپولوژی که از کابل های ضخیم استفاده می کند Thick Net  می گویند.

مزایا:

•   پیاده سازی آن بسیار ساده بوده و نیاز به تجربه زیادی ندارد.
•  میزان کابل مصرفی بسیار پایین بوده و درنتیجه هزینه پیاده سازی آن پایین است.

معایب :

•  به دلیل اینکه تمام سیستم ها توسط یک کابل به هم متصل شده اند ، قطعی یک قسمت از کابل باعث قطعی کل شبکه می شود.
•  این نوع شبکه ها نسبت به شبکه های دیگر دارای سرعت کمتری هستند ، که علت آن علاوه بر نوع توپولوژی استفاده آن از کابل کواکسیال نیز می باشد،  که دارای ویژگی های خاص خود است.
•  ایراد یابی و رفع اشکال آن بسیار سخت است.
•   ایجاد تغییر در آن نسبت به دیگر توپولوژی ها بسیار دشوار می باشد.

ستاره ای  Star Topology:

در این مدل تمام کامپیوترهای موجود در شبکه معمولا” به یک دستگاه خاص  به نام ” هاب ” متصل خواهند شد.

مزایا :

•   توسعه این توپولوژی بسیار ساده است.
•   قطع شدن یک کابل باعث قطع شدن کل ارتباطات نمی شود.
•  سرعت بسیار بالاتری نسبت به توپولوژی قبلی دارد.
•  عیب یابی در آن بسیار ساده تر است. دلیل آن جدا بودن هر سیستم از نظر اتصال به سوییچ است.

معایب :

•   به خاطر استفاده از کابل بیشتر و سوییچ دارای هزینه بالایی است.
•   به دلیل متمرکز بودن تمام کامپیوتر ها به یک سوییچ در صورت بروز مشکل بر روی سوییچ کل شبکه دچار مشکل می شود که بهتر است برای جلوگیری از آن یا نوع توپولوژی را عوض کرد و یا از روش های Back Up  استفاده کرد.

حلقوی  Ring Topology :

تمام کامپیوترهای موجود در شبکه ( سرویس دهنده ، سرویس گیرنده ) به یک کابل که بصورت یک دایره بسته است ، متصل می گردند.

مزایا:

•  طول کابل مورد نیاز در این توپولوژی کم است .
• این توپولوژی جهت استفاده از فیبر نوری مناسب است .

معایب :

•  اگر یک گره به مشکل بخورد کل شبکه دچار اشکال می شود . زیرا برای انتقال داده یک سیستم به سیستم دیگر بایستی این داده توسط سیستم های واسط منتقل شود.
•   این نوع توپولوژی بر روی دستیابی هر سیستم برای انتقال داده تاثیر گذار است. به این صورت که هر سیستم باید منتظر بماند تا نشانه به آن برسد، تا اجازه ارسال داده را داشته باشد.
•  عیب یابی آن مشکل است . زیرا وقوع یک مشکل برای یک سیستم بر روی سیستم های دیگر تاثیر می گذارد. در نتیجه برای عیب یابی آن باید چندین سیستم مورد بررسی قرار بگیرد.

مش  Mesh Topology :

در این توپولوژی هر سیستم به صورت جداگانه با تمام سیستم ها در ارتباط است.

مزایا:

•  اگر کابلی قطع شود کل شبکه از کار نمی افتد.
•   دارای امنیت و قابلیت اطمینان بالاست.

معایب:

•   بدلیل استفاده زیاد از کابل دارای هزینه زیاد می باشد.

درختی   Tree Topology :

در توپولوژی درختی جهت ارتباط بین سیستم ها از چندین هاب برای اتصال ایستگاه ها به یکدیگر استفاده می شود. HUB ها مهمترین عنصر در شبکه های مبتنی بر نوع درختی می باشد زیرا تمام ایستگاه ها شبکه را به یکدیگر متصل می کند.

مزایا :

•  امکان ایجاد کابل کشی مجزا برای هر ایستگاه فراهم می باشد.

معایب :

•  اگر کابل قطع شود، کل قسمت‌های شبکه از کار می‌افتد.

 ترکیبی Hierarchical Topology :

 توپولوژی ترکیبی از چندین شبکه مختلف است که توپولوژی متفاوت از هم دارند و توسط یک کابل اصلی به یکدیگر مرتبط شده است.

نتیجه گیری

در این مقاله با انواع توپولوژی و مزایا و معایب آنها آشنا شدیم. حالا می توانیم مناسب ترین نوع را برای شبکه خود را انتخاب کنیم . در مقاله بعدی به تقسیم بندی شبکه های کامپیوتری از نظر نوع کاربری خواهیم پرداخت. برای متخصص شدن در شبکه با ما همراه شوید.